ارزش شناخت امام
با آیه ی ۲۶۹ سوره مبارکه ی بقره محضرتون هستیم: "اعوذ بالله من الشیطان الرجیم؛ يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً وَ ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ"؛ خداوند حکمت رو به کسی که مشیّتش تعلق بگیره، عطا میکنه.
مستحضرند عزیزان که "مَن یشاء" معمولاً در قرآن ناظر به قابلیت قابل هست، یعنی کسانی که این ظرفیت و این زمینه ها رو در خودشون ایجاد بکنن، خداوند حکمت رو به اونها میده.
خب ممکنه ما جدی نگیریم، خیلی دنبال نکنیم.
در قدم دوم میفرماید: "وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً"؛ اگر این حکمت به کسی داده بشه، خیر کثیر داده شده.
خیر کثیر یعنی کوثر، کوثر حکمت. وقتی کسی خیر کثیر رو بدست آورد، یعنی همه چیز رو داره، خیر و سعادت و عزت دنیا، و خیر و سعاوت و رستگاری آخرت رو داره.
در قدم سوم، برای اینکه باز اهمیت مطلب رو بیشتر توجه بکنیم، میفرماید: "وَ ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ"؛ فقط صاحبان عقل و خرد ناب، این مطلب رو توجه دارند و دنبال می کنند.
خب این حکمت چیه که اگر ما اون رو بدست بیاریم، کوثر را خواهیم داشت؟ ویژگی آیات نورانی قرآن اینه که شما وقتی در آن تدبر میکنی، سوال برات ایجاد میشه.
خود قرآن گرا داده و در آیه ی ۴۴ سوره نحل میفرماید: که شان تبیین آیات بر دوش مبارک آقا رسول الله هست و به حکم غدیر، بعد از ایشون بر عهده ی اهل بیت هست.
روایت داریم از آقا امام صادق، که این حکمت، معرفت و شناخت امام زمان هست.
یعنی اگر کسی این زمینه رو در وجودش فراهم بکنه، دنبال بکنه، درصدد شناخت امامش باشه، خداوند متعال این معرفت رو به او عطا میکنه و او صاحب کوثر خواهد شد.
چند تا نکته ی کوتاه در این رابطه محضر شما خوبان، شما منتظران بقیه الله تقدیم میکنم:
معرفت مثل نور دارای درجات و مراتبه. اولین مرتبه، اعتقاد به ولایت و امامت امام هست که ایشون رو، حجت از طرف خدا و جانشین رسول خدا بدونیم. این اولین درجه و مرتبه هست؛ اما درجات بالاتری داره که ما در هر پله و درجه و رتبه ای که باشیم، باید سعی بکنیم به درجه و رتبه ی بالاتر بریم.
???? وقتی زراره بن اعین از امام صادق میپرسه که من دوران غیبت چه کنم، حضرت توصیه به معرفت و دعای معرفت میکنن. در ابتدای دوره ی غیبت توقیعی و نامه ای از سوی امام زمان خطاب به شیعیان صادر میشه و در اون دعای نورانی، که معروف به دعای دوران غیبت هست، تاکید به معرفت میشه.
نکته ی پایانی: برای بدست آوردن این نعمت عظیم، این کوثر، دو راه رو باید طی بکنیم:
1 راه علمی:
یعنی یک بُعد، بُعد علمی ست که ما با کلاس، دوره، کتاب، استاد دیدن، باید اونچه که راجع به امام زمانمون هست، از مبانی عقلی، مبانی قرآنی، مبانی روایی، مباحث مربوط به غیبت، ظهور، انتظار، وظایف منتظران و. اینارو باید دنبال بکنیم، تحقیق بکنیم، دوره ببینیم، کلاس ببینیم.
2 راه عملی:
یه بُعد عملی داره و اون این هست که این ظرف دل رو باید تمیز کرد. این نعمت عظیم، نعمتی نیست که در هر ظرفی قرار داده بشه. هر چه از جهل، هر چه از گناه و غفلت ها بیشتر فاصله بگیریم، این ظرف ما قابلیت بیشتری پیدا میکنه که خدا این نعمت عظیم و بزرگ رو به ما عطا بکنه و ان شاء الله عزت و سعادت دنیا و آخرت نصیبمون بشود.
درباره این سایت